Polska - Golub Dobrzyń - relacja z wakacji

Golub Dobrzyń powstał na skutek połączenia dwóch miast: Golubia i Dobrzynia. Golub prawa miejskie otrzymał w 1331 roku z rąk Krzyżaków, a Dobrzyń dopiero w 1789r. Od 1466 roku miasto należało do króla polskiego, który rządził za pośrednictwem starosty. W latach 1621-1625 starostwo znajdowało się w rękach królewny Anny Wazówny, przeżywając w tym czasie największy rozkwit gospodarstwa. Zamek był wielokrotnie zdobywany i niszczony. Samo miasteczko otoczone jest średniowiecznymi murami z wąskimi uliczkami.

Zamek Krzyżacki leży na wysokim wzgórzu na prawym brzegu Drwęcy. Zbudowany w latach 1296-1310. Warownia wspaniale góruje nad okolicą. Zbudowana jest z cegły na planie prostokąta. Mury zwieńczone są renesansową attyką. W narożach znajdują się niewielki wieżyczki, a przed narożnikiem płd-zach. cylindryczna baszta. Kiedyś była połączona z zamkiem za pomocą drewnianej kładki. W otoczeniu zamku znajduje się kilka armat, na wzgórzu usytuowany jest taras widokowy na piękną panoramę miasta. Wewnątrz zamku jest dziedziniec z drewnianymi krużgankami, zejście do kawiarni Rycerskiej w piwnicach oraz hotel.

Ciekawostką jest to, że z dziedzińca do komnat wchodzi się charakterystycznymi szerokimi schodami tzw. końskimi. Służyły one do wjazdu rycerzom na rumaku w pełnym rynsztunku. Ciężar zbroi był tak wielki, że nie mogli zsiąść z konia sami. Dlatego w zamkach budowano takie właśnie schody oraz specjalne konstrukcje z łańcuchami zwisającymi z sufitu umożliwiające zejście z konia.

Zamek ma swoją zjawę - duch Anny Wazówny w białej szacie zdobionej perłami, przechadzającą się nocą po komnatach i krużgankach.