Freeride w Dolinie Stubai

Wyobraź sobie, że jedziesz w śnieżnej chmurze wzbijanej przez narty zanurzone w głębokim, lekkim jak piórko śniegu. Białe płatki wirują wokół twarzy, dając miłe uczucie chłodu. Tuż obok, w podobnej mgiełce zjeżdża twój przewodnik. Jeszcze jeden szeroki zakręt i wyjeżdżacie z wąskiego wąwozu na otwartą przestrzeń. Na waszych twarzach maluje się radość i satysfakcja. „Canale Grande” to jedna z jedenastu tras freeride’owych, która często pozostaje nietknięta. Nic w tym dziwnego, bowiem ten największy lodowcowy region narciarski w Austrii oferuje wiele możliwości.

Nowe trasy do freeride’u
Na lodowcu Stubai jest ok. 110 kilometrów specjalnie przygotowanych tras oraz prawie 20 km oznaczonych, naturalnych szlaków narciarskich. Jednak dopiero poza nimi można poznać ogrom tego regionu oraz jego doskonałe warunki. Doceniają je weterani freeride’u, którzy coraz liczniej przyjeżdżają na lodowiec. Sezon na lodowcu Stubai zaczyna się wcześniej niż w innych górskich miejscowościach, a to dzięki położeniu na dużej wysokości, co gwarantuje śnieżną pokrywę już od października do czerwca.

Lodowiec Stubai ma 11 tras freeride’owych, które doczekały się własnych nazw: czarny szlak „Cannonball” (zwany też „Canale Grande”) zaczyna się tuż za stacją Eisgrat, ma długość 2,50 km i maksymalne nachylenie do 42°; „The Wall” to 3,3 km czarna trasa zaczynająca się przy 6-osobowym wyciągu krzesełkowym Rotald, natomiast “North Face” to średnio trudny, czerwony szlak o długości 1,5 km. Trasy freeride’owe wyznaczono na trzech terenach narciarskich, a dzięki wyciągom są łatwo dostępne. Dokładne mapy oraz opisy szlaków (w tym m.in. poziom trudności i ew. zagrożenia) można pobrać ze strony internetowej http://www.stubaier-gletscher.com/de/winter/powder-department/freeride-runs/alpcms.htm, także w formie plików gpx na komórki.

Bezpieczeństwo przede wszystkim: Freeride Checkpoint na lodowcu Stubai
Pomimo iż trasy freeride’owe oznaczono na mapie, są one naturalnymi, niezabezpieczonymi szlakami. Miłośnicy tego sportu powinni więc sami zadbać o swoje bezpieczeństwo, m.in. poprzez sprawdzanie ostrzeżeń lawinowych, odpowiednie szkolenie oraz zabranie sprzętu przeciwlawinowego. Pewnie dlatego ulubionym miejscem spotkań freeride’owców jest Freeride Checkpoint w Eisgrat na lodowcu Stubai. Na dużej tablicy zamieszczane są wszelkie potrzebne informacje: opisy szlaków, ekspozycji i nachylenia stoku, raporty pogodowe, śniegowe i lawinowe. Można także sprawdzić, czy nadajniki działają prawidłowo (PIEPS LVS-Check), a w pobliskim sklepie sportowym wypożyczyć potrzebne rzeczy (detektory lawinowe, sondy, łopaty, plecaki i kaski).

Dla osób, które nie mają odpowiedniego doświadczenia, by jeździć samodzielnie, czekają bezpłatne szkolenia SAAC (Snow & Avalanche Awareness Camps) (najbliższe jest 27-28.04.2013 r., www.saac.at).

Stubai – wymarzona dolina do freeride’u
Dzięki interaktywnej mapie oraz możliwości jej ściągnięcia na GPS, 11 szlaków freeride’owych lodowca Stubai, dotychczas znanych tylko mieszkańcom oraz profesjonalnym narciarzom, jest teraz łatwo dostępnych dla miłośników tego sportu. Na odkrycie czekają jeszcze tereny wokół ośrodka narciarskiego Schlick 2000, oferujące liczne, szerokie stoki, strome wąwozy oraz idealne do skoków klify i gzymsy, a wszystko to na tle niezwykłe malowniczego pasma górskiego Kalkkögel. Tutejsi mieszkańcy uważają Schlick za jedno z najlepszych miejsc do freeride’u w okolicy Innsbrucku.