Ooo! są skanseny - jestem i Ja
no śliczny ten kościółeczek, a wnętrza perełeczka

stawiam na Frantiskową Hutę w Podbieli

Papuas....na pocieszenie powiem, że nikt z naszej prawie 50cio osobowej grupy nie zgadł
Też stawiano na synagogę, ruiny zamku czy pałacu.....i wszyscy się bardzo zdziwili kiedy Hania powiedziała co to

W autokarze nie opłacało się siadać, gdyż po chwili meldujemy się we wsi, która bardzo przypomina nasz Chochołów.

Podbiel....

Pierwsza wzmianka o wsi wystąpiła w roku 1564, kiedy panami Orawy była rodzina Thurzo. Początkowo nazwę wsi pisano na różne sposoby: Podbyly, Podbielie, Podbilia, Podbiela, Podbiel, Podbel. Nazwa, która ustaliła się ostatecznie w XVIII wieku, pochodzi od skały Biała (Biela), znajdującej się w pobliżu. Mieszkańcy miejscowości zajmowali się głównie rolnictwem.Niektórzy spławiali drewno pobliską Orawą, inni dorabiali transportowaniem soli z Liptowskiego Gródka do magazynu w Twardoszynie.
W 1786 zaczął funkcjonować browar, oprócz niego działał również młyn oraz 2 tartaki, należące do właścicieli ziemskich.
W 1831 wieś zdziesiątkowała epidemia cholery (zmarło 80 osób). W 1833 wybudowano pierwszą szkołę – była drewniana, a w środku znajdowały się dwie klasy i pokój nauczycielski. W 1885 w wyniku pożaru spłonęło 38 domów.

W 1899 wieś została połączona linią kolejową z Orawskiego Podzamcza do Twardoszyna. W okresie międzywojennym pojawiła się komunikacja autobusowa – od 1933 do wsi kursował autokar w kierunku dworca w Zubercu. W okresie niepodległej Republiki Słowackiej, w 1940, całość wsi została zelektryfikowana, choć prąd elektryczny pojawił się już wcześniej.

W 1977 część wsi (Bobrova rala) została uznana za rezerwat architektury ludowej – ocalała tutaj drewniana zabudowa charakterystyczna dla środkowej Orawy. Podbiel jest dwurzędową wsią ulicową, z trójkątnym placem wokół kościoła. Wzdłuż głównej drogi stoją drewniane chaty zrębowe, kryte gontem z rzeźbionymi gankami, najczęściej ustawione rzędem ku ulicy swoją węższą ścianą. W jednym rzędzie stoi ich kilka, często wraz z zabudowaniami gospodarczymi. Najbardziej interesująca jest tzw. Bobrova raľa – kompleks domów zbudowanych w jednej linii (18 to domy z dwoma mieszkaniami, 2 posiadają trzy mieszkania, a jedno jest czteromieszkaniowe). Budynki mają wspólne podwórza, umieszczone prawie w identycznych odległościach od siebie, otwarte od strony ulicy.

Drewniany dom w Podbielu jest charakterystyczny dla północnej części środkowej Słowacji, ale z pewnymi różnicami: typowy dom w tym rejonie składa się z głównej izby i tzw. pitwora – części podzielonej na kuchnię i tylne izby (komórki), natomiast w Podbielu połączone są wszystkie trzy pomieszczenia. Po jednej stronie od pitwora była główna izba z piecem, po drugiej komórka, która stała się tylną izbą. W jednej chałupie mieszkały zazwyczaj dwie rodziny, które miały osobne izby, a kuchnie był wspólne. Miejscowe domy pochodzą z II połowy XIX i początku XX wieku – na niektórych belkach stropowych zachowały się daty i nazwiska budowniczych.

Większość zabytkowych domów nie jest obecnie zamieszkana, część z nich można wynająć na nocleg.

To żeby niy robić miszongu nojpiyrw bydzie prosto