Co zwiedzić w Mediolanie?

Mediolan jest obecnie trzecim co do wielkości miastem Włoch, ważnym centrum finansowym, naukowym, kulturalnym i turystycznym. Turystów przyciągają tu przede wszystkim prawdziwe perełki architektoniczne oraz bogate życie kulturalne.

Warto wiedzieć przed zwiedzaniem
Początki miasta sięgają czasów starożytnych. Wiadomo, że w III wieku p.n.e. stacjonowała tu armia rzymska. W 313 roku cesarz Konstantyn wydał w Mediolanie słynny edykt gwarantujący swobodę wyznania obywatelom Cesarstwa Rzymskiego, zrównując tym samym chrześcijaństwo z innymi religiami. Od 1329 do 1499 roku miastem rządziły kolejno dwie potężne rodziny: Visconti i Sforzowie. Na ich rządy przypadł złoty wiek Mediolanu. Miasto nazywano Nowymi Atenami, ze względu na wysoki poziom artystyczny i kulturalny, osiągnięty dzięki mecenatowi. W tym okresie tworzył tu między innymi Leonardo da Vinci. Później Mediolan został opanowany przez Francuzów, aby następnie znaleźć się pod rządami hiszpańskimi, austriackimi i królestwa Sardynii. W 1861 roku wszedł w skład zjednoczonych Włoch.

Pierwsze kroki kierujemy do katedry
Zwiedzanie Mediolanu najlepiej zacząć od Duomo, czyli katedry. Jej pełna nazwa brzmi: Katedra Narodzin św. Marii i jest ona trzecim co do wielkości kościołem w Europie po Bazylice św. Piotra i katedrze w Sewilli. Należy do najpiękniejszych obiektów sakralnych na świecie. Jej budowa trwała również rekordowo długo. Rozpoczęła się w 1386 roku z polecenia władcy Mediolanu Gian Galeazzo Viscontiego, który chciał w ten sposób wybłagać w niebie męskiego potomka, zakończyła w początkach XIX wieku. Dominuje styl gotycki, ale obecne są także elementy innych stylów, od renesansu aż po neoklasycyzm. Na niemal każdym robią wrażenie monumentalne rozmiary katedry. Obowiązkowym punktem każdej wycieczki jest wyjście na dach, z którego roztacza się wspaniały widok.

Słynna La Scala
W pobliżu katedry znajduje się słynna La Scala, teatr muzyczny otwarty w 1778 roku. Jego nazwa pochodzi od nazwiska księżnej Beartycze Reginy della Scala, której mąż, Bernabo Visconti, ufundował kościół Santa Maria alla Scala, który stał niegdyś na miejscu dzisiejszego teatru. Gmach La Scali zaprojektował Giuseppe Permanini, widownia mieści ponad 3000 osób. Najbardziej znaną gwiazdą La Scali była Maria Callas. Na deskach teatru wystawiano dzieła takie jak: „Madame Butterfly” i „Turandot” Pucciniego, „Norma” Belliniego, „Otello” i „Falstaff” Verdiego.

Pinakoteka Brera
Z teatru La Scala niedaleko do kolejnego ważnego obiektu - Pinakoteki Brera, jednego z najważniejszych włoskich muzeów. Znajdują się w nim najważniejsze dzieła włoskiego malarstwa, między innymi: „Wieczerza w Emaus” Caravaggia, „Zaślubiny Mari z Józefem” Rafaela, czy „Pieta” Belliniego. Kolekcja znajduje się w Palazzo di Brera, który w XIII w był siedzibą zakonu humiliatów. Po jego likwidacji budynek przeszedł w ręce Jezuitów, a następnie pod zarząd państwa. Na polecenie cesarzowej Marii Teresy urządzono w nim szkołę, obserwatorium astronomiczne, bibliotekę i pinakotekę. W 1803 roku, decyzją Napoleona, Pinakoteka została udostępniona publiczności.

Pałac Sforzów
Kolejnym, koniecznym do zobaczenia zabytkiem jest Pałac Sforzów. Wiedzie do niego Via Dante, jedna z najbardziej znanych i najczęściej odwiedzanych ulic Mediolanu. Zbudowany z czerwonej cegły Pałac Sforzów był twierdzą i rezydencją rodziny Sforzów, panującej w Mediolanie w XV wieku. Wybudowano go między 1360 a 1370 jeszcze na polecenie rodzin Viscontich. Sforzowie odnowili go i przywrócili utraconą świetność. Za panowania Lodovica Sforzy zamek był uważany za jeden z najbardziej bogatych i luksusowych w całej Europie. Po zajęciu Mediolanu przez Francuzów i upadku Sforzów ich zamek służył głównie jako baza dla obcych wojsk. Był kilkakrotnie przebudowywany. Obecnie znajduje się w nim kilka muzeów: Pinakoteka, Muzeum Sztuki Antycznej, Sztuki Użytkowej, Instrumentów Muzycznych, Egipskie i Prehistoryczne.

Chwila oddechu...
Chwilę przerwy w zwiedzaniu warto spędzić w Galerii Wiktora Emanuela II, zwanej przez mieszkańców Mediolanu salotto, czyli salonem. Ta charakterystyczna budowla z przeszkloną kopułą powstała w latach 1865-1877. Nazwa została nadana na cześć Wiktora Emanuela II, pierwszego króla zjednoczonych Włoch. Wewnątrz znajduje się pasaż handlowy z kawiarenkami i restauracjami. Pod główną kopułą, na posadzce, umieszczone są znaki zodiaku - stanięcia na jądrach byka przynosi ponoć szczęście.

Kościół Santa Maria delle Grazie
Najsłynniejszym, obok katedry, obiektem sakralnym Mediolanu jest kościół Santa Maria delle Grazie. Znajduje się w nim jedno z najsłynniejszych dzieł Leonarda da Vinci - Ostatnia Wieczerza, fresk namalowany na ścianie dawnego refektarza Dominikanów. Kościół powstał w XV wieku, w stylu gotyckim, ale na polecenie Lodovica Sforzy, który chciał go przekształcić w rodzinne mauzoleum, został przebudowany. Przebudowy tej dokonał Bramante, między innymi dodając kopułę z kwadratową podbudową, co stworzyło wrażenie większej przestrzeni wewnątrz kościoła. Z powodu upadku rodu Sforzów w 1499 roku niektóre z jego projektów pozostały tylko w sferze planów.

Dzielnica mody i inne atrakcje
Niedaleko katedry, w obrębie ulic Via Monte Napoleone, Via della Spiga, Via Borgospesso i Via Sant’Andrea znajduje się słynna dzielnica mody. To właśnie tutaj mieszczą się najdroższe i najbardziej eleganckie butiki czołowych projektantów mody: Armaniego, Prady, Dolce & Gabbana, Versace, Gucci’ego.

Najstarszą ulicą Mediolanu jest Corso di Porta Ticinese, prowadząca od kościoła San Lorenzo do kościoła Sant’ Eustorgio. Znajdują się przy niej dwie bramy, jedna z XII, a druga z XIX wieku. Są one pozostałością po dawnych murach obronnych.

Innymi interesującymi obiektami w Mediolanie są:

• Wieżowiec Pirelli - najwyższy wieżowiec Mediolanu,
• San Siro - słynny stadion piłkarski
• kościoły: św. Marka, św. Symplicjusza, św. Barnaby i Pawła, bazylika św. Ambrożego, bazylika św. Eufemii, bazylika św. Szczepana.