Fajnie Każde spotkanie ze zwierzyną w jej naturalnych warunkach zawsze wzbudza emocje A tu faktycznie szczęście Wam bardzo dopisało.

A ja mam takie pytanie Czy po tylu dniach i tylu godzinach spędzonych w samochodzie, nie czujesz jeszcze wstrętu do tego środka lokomocji? Wyobrażam sobie jazdę przez tyle godzin dziennie po tych wszystkich wertepach, kamieniach, dziurach... i w dodatku z modlitwą na ustach, żeby nie stoczyć się gdzieś w przepaść. Chyba wróciłabym stamtąd bardzo uduchowiona

Angela, z tą „modlitwą na ustach” to gruba przesada. Owszem jazdy było dużo.
Drogi były często marne, lub ich właściwie wcale nie było.
Momentami wszyscy milkliśmy bez komendy, ale humory dopisywały i w busie co chwila wybuchały salwy śmiechu. Jazda była czasami ciężka, ale ja wybierając ta wycieczkę byłem tego świadomy.
Gdy jeszcze przekonaliśmy się do niemal nadzwyczajnych umiejętności i wytrzymałości naszego kierowcy, wszystko nabrało różowej barwy.
A za oknami były cuda!!

Uspokoiłeś mnie
To teraz możesz kontynuować zdjęcia z himalajskiej wyprawy.
Prosiłam o c.d. bez końca