Swietna przygoda.  Kangur postapilabym tak samo jak ty. Nie lubie takich sytuacji a niesmak pozostanie na dluzej...

Piea: normalnie nie jestem taki zawziety i rozumiem, ze kazdy ma prawo miec gorszy dzien, ale skrocilem troche ta historie. Ten pan administrator najpierw chowal sie przede mna w swoim biurze i nie otwieral kiedy pukalem. Odczekalem pare minut i zadzwonilem na jego komorke. Uslyszalem dzwonek a potem balwan odebral...pewnie myslal, ze juz odszedlem. Potem sie wsciekal i wydzieral i byl wyjatkowo niegrzeczny i oprucz tego "guzika" uzyl jeszcze innych niezbyt grzecznych slow (choc nie przeklinal)...gdybym mial te 100 baksow przy sobie to bym mu je rzucil na podloge. Docenilem, ze przeprosil, ale nie bardzo chcialo mi sie z nim gadac

Moj syn pojechal z dziewczyna w to samo miejsce jakis czas pozniej (polecilismy mu je bo lokacja naprawde piekna i swietne domki) i spotkal wlascicieli (Australijczyk i... Polka), ktorzy mu powiedzieli, ze facet ten, z zawodu artysta rzezbiarz (wygladal jak Trubadur), opiekowal sie ich biznesem kiedy byli na dlugich wakacjach w Europie, i ze mieli troche skarg na niego...wiadomo - artysta

A, nastepnego dnia po tym incydencie na tarasach domkow pojawily sie tabliczki: "Zakaz karmienia zwierzat pod kara 100$"

Ostatnio edytowany przez kangur (2012-03-01 00:09:50)

Dobra,to teraz na nas kolej...
Ja też(Michasia)panicznie boję się burzy-gdy jestem w bezpiecznym miejscu to ok,nawet lubię obserwowac to zjawisko,ale gdy mam wyjsc na zewnątrz,to mnie strach paraliżuje...Boguś coś o ty może powiedziec.Ale do rzeczy...Podczas naszej objazdowej wycieczki po Ukrainie Zachodniej też mieliśmy przygodnę z burzą.Owego dnia było pochmurno i duszno...już w Olesku wiedziałam,że coś się święci...Gdy dotarliśmy do ławry w Poczajowie czarnych chmur było już mnóstwo,a w oddali,gdzieś w stronę Lwowa niebo przecinały błyskawice(dowiedzieliśmy się potem,ze przeszła tam straszna nawałnica).Ławra w Poczajowie usytuowana jest na wzgórzu...hmmm...a więc i pioruny mogą tu sięgac-pomyślałam.Jeszcze dobrze nie zaczęliśmy zwiedzac,a już rozpętała się straszna ulewa i burza-i trwało to dosyc długo.Byłam przerażona,w myślach tylko mówiłam:"Matko Boska Poczajowska proszę aby to się wreszcie skończyło".Cieżko mi było skupic się na zwiedzaniu...No i niestety na pewnym etapie zwiedzania trzeba było wyjsc na zewnatrz,by przejśc do innego budynku...ojej,co we mnie się działo...byłam zielona ze strachu...a pani przewodnik oznajmiłam"wy idzcie dalej,a ja tu sobie zostanę" To miejsce będę pamiętac chyba zawsze-ze względu na jego piękno oraz tą straszną burzę!
I jeszcze jedna historia...Podczas naszych wakacji we Włoszech wybraliśmy się do Florencji(wycieczka fakultatywna).Miasto wspaniałe-sami wiecie...Ostatnim etapem  zwiedzania był przejazd na Esplanadę Michała Anioła,by zobaczyc panoramę.Widok cudowny,zapatrzyliśmy się...i autobus odjechał bez nas!Strachu pełne gacie!Na szczęście po ok.10 min.grupa wróciła po swe zguby,byliśmy uratowani!Zesztą w tej Florencji to ciągle w tym tłumie się gubiliśmy-a to przy domu Dantego,a to gdziś przy Katedrze....A gdy tak sięgnę pamięcią,to ciągle nas zapominają!W Bułgarii nie zabrali nas do Sozopolu,a w Turcji do Efezu-musilśmy zrobic drugie podejscie do wycieczki!Co do Efezu...droga daleka,musieliśmy wstac bardzo wcześnie-i to na darmo!Ksieżyc jeszcze świeci,z meczetu nawołują,a Michasia i Boguś stoją  i czekają jak trąby...i nic!W ramach przeprosin kolejnym razem jechaliśmy na wycieczkę jako VIPy.