Elka, no nie płacz Ależ masz całkowitą rację ze słoniem, nie tylko trąba postawiona ale i uszy też Tylko to tak niefortunnie zabrzmiało

Bea
no przeca żartowałam ale tak usłyszałam i to nie raz
ale to taile, pisz dalej, mega ciekawie opowiadasz ...
i fajnie się wspomina

Hyde, a najpierw kurę złapać na placu!

Całkiem malownicza świątynka

Ostatnio edytowany przez Bea37 (2016-02-11 16:12:28)

Już od XVI wieku wieś słynęła ze wspaniałej stolarki i wyrobów z drewna. A mieszkańców wioski podzielić można było na 3 grupy:
- cieśli – zajmujących się budowlanką
- stolarzy – wyrabiających meble
- szkutników budujących łodzie.
Miejscowi rzemieślnicy osiągnęli taki kunszt, że stali się ulubieńcami wietnamskich władców
To oni budowali grobowce i pałace cesarzy z dynastii Nguyen w Hue, a kilkoro z nich, w podzięce za swoją pracę, zostało nawet mianowanych mandarynami.
Niestety wojna w Wietnamie zdziesiątkowała wieś z najlepszych mistrzów i stolarzy.
Aby więc przywrócić wiosce znaczenie oraz kultywować tradycyjną sztukę rząd wietnamski wraz z UNESCO uruchomił program, który finansuje naukę rzemiosła zaczynając od ucznia aż do tytułu mistrza (po latach ciężkiej pracy).
W 2008 r. we wsi pracowało już 200 stolarzy i funkcjonowało 18 niezależnych sklepów, co dowodzi, że program okazał się strzałem w dziesiątkę.