Polska - Tylicz - z wnuczkami u wód - relacja z wakacji

Na czerwcowy weekend córka załatwiła w Tyliczu 6 osobowy domek i zaproponowała żonie wspólny wypad. Miałem nadzieję na pojeżdżenie po Beskidzie Niskim, ale zięć postawił na kurorty Sądeckiego. Broń Boże nie narzekam - wyjazd nadzwyczaj udany. Tak, horrorem był dojazd do Krakowa w przedświąteczną środę, a i jazda po zatłoczonej Krynicy do przyjemności nie należała. :) Ale coś za coś. Rano ruszamy z Krakowa do Tylicza, a po drodze zięć realizuje plany trekingowe; wjeżdżamy na Jaworzynę Krynicką i zajęcia w podgrupach. Oni se gdzieś idą, a my na szczycie opalamy się i słuchamy grającej przy karczmie góralskiej kapeli; żona aż podryguje na ławce w rytm. Pyfka nie było - jadę samochodem. Po trekingu już tylko dojazd do Bazy i rozpoznanie najbliższej okolicy czyli Tylicza; niestety ani do zabytkowej cerkwi, ani do zabytkowego kościoła nie udało się zajrzeć. Następnego dnia kurorty - Krynica i Muszyna. Wjeżdżamy na G.Parkową, oni wchodzą i to jest przerażające co z gór robi komercja. Niemal każdy kawałek gruntu zabudowany jest czymś - by kasować forsę. Nawet niepozorna łączka, na której kiedyś można było przysiąść to dziś ogród czegoś tam z płatnym wstępem. Z Parkowej schodzimy wymyśloną przez zięcia trasą i po zjedzenie małego co nieco jedziemy do Muszyny po drodze odwiedzając mofetę w Jastrzębiku. Dalej zamek w Muszynie i park zdrojowy nowy tzw. sensoryczny. No trzeba przyznać, że park robi wrażenie - doskonale utrzymany z ciekawymi tematycznie zainspirowanymi obszarami. Powrót do Bazy. Następnego dnia córka z rodziną jadą do słowackiego Bardejova, a my z żoną robimy rajd po okolicznych kościołach - dawnych łemkowskich cerkiewkach. Dziś to już zabytki, ale dobrze, że kiedyś pozostawiono w nich ikonostasy świadczące o historii tych ziem. Do większości można zajrzeć. Wieczorny grill w Bazie, a jutro wyjeżdżamy do domu. Wyjeżdżamy, ale w drodze powrotnej jeszcze zwiedzanie. Skansen w Nowym Sączu, przy którym zrekonstruowano miasteczko galicyjskie. W skansenie oryginalne obiekty przeniesione tu z terenu Sądecczyzny, a w miasteczku rekonstrukcje wzorowane na oryginałach. Dużym plusem była obecność opowiadaczy w obiektach - zarówno w miasteczku, jak i w skansenie. Ze skansenu nadkładając drogi odwiedzamy Zalipie z malowanymi kwieciście domami. Przy tzw. Domu Malarek trwa impreza i trudne warunki focenia.