Hiszpania - Sewilla - relacja z wakacji

Od prawie roku planowałam wyjazd tej wiosny do Apulii. Tak się złożyło, że – z różnych powodów – miałam do dyspozycji termin mniej więcej w środkowej części maja. Później, z powodów rodzinnych, byłoby to niemożliwe. Namierzyłam wycieczkę do Włoch, która miała w programie Apulię i czatowałam na dobrą cenę „last minute”. Robiłam coś takiego pierwszy raz w życiu, ponieważ zwykle dotychczas planowałam i wykupowałam wyjazd dużo wcześniej. Na kilka dni przed terminem wyjazdu już miałam udać się do biura podróży i wykupić planowany wyjazd, kiedy coś mnie podkusiło, żeby sprawdzić pogodę. Portale pogodowe krzyczały: „w tym czasie na południu Italii będzie zimno i deszczowo!!!” No nie, to bez sensu! Na drugim miejscu mojej listy była Andaluzja. Sprawdziłam pogodę… Miało być słonecznie i gorąco. To przesądziło. Kilka dni później wylądowałam w Andaluzji. Apulia musi poczekać. Ale nie żałuję :)
Nie da się o Andaluzji opowiedzieć w jednym artykule. Zatem na początek pospacerujmy po Sewilli.
15 maja b.r., kiedy w Polsce było zimno, buro, deszczowo, w Sewilli temperatura wynosiła 42 stopnie. Niebo było bezchmurne, a słońce paliło niemiłosiernie. Jestem ciepłolubna, upały uwielbiam, ale w tych warunkach dobrze jest posiedzieć w cieniu, najlepiej nad morzem lub gdzieś indziej na łonie natury… Ale w mieście - w wąskich uliczkach historycznego centrum – ciężko się oddycha, najwygodniejsze buty odciskają bąble na stopach (doświadczyłam tego osobiście mając na nogach cudownie wygodne sandałki), a i zdjęcia w tym ostrym świetle ładne nie wychodzą.
Nie będę się rozpisywać o zabytkach Sewilli, bo wszystkie informacje dziś można znaleźć jednym kliknięciem w klawiaturę. Zapraszam więc do galerii.

Wszystko, co się da :)