Australia - Tasmania - część północna - relacja z wakacji

Tasmania to wyspa u południowo-wschodnich wybrzeży kontynentu australijskiego, a zarazem najmniejszy stan Australii. Tasmania położona jest ok. 300 km na południe od wybrzeża Australi. Jest górzysta i ma wspólną historię geologiczną z górami we wschodniej części Australii (Wielkie Góry Wododziałowe), od których oddziela ją Cieśnina Bassa i jęzor półotwartego Morza Tasmana.

Znaczną część wyspy zajmuje Płaskowyż Centralny, zbudowany z osadów paleozoicznych przykrytych jurajskimi skałami magmowymi, ograniczony od północy i wschodu przeszło sześćsetmetrowym uskokiem. W najwyższych partiach górskich występują ślady zlodowacenia. Na północnym wschodzie wznosi się najwyższy masyw górski Tasmanii - Ben Lomond (1573 m n.p.m.).

Tasmania ma urozmaiconą linię brzegową, gęstą sieć rzek i liczne jeziora polodowcowe, a znaczną jej część porastają lasy z przewagą eukaliptusa (na północy i wschodzie) lub buka południowego (na południowym zachodzie). Powyżej 1200 m n.p.m. roślinność ma charakter alpejski. Dzika przyroda zajmuje około jednej czwartej powierzchni wyspy. Najbardziej znane zwierzęta Tasmanii to diabeł tasmański i dziobak.

Ważniejsze miasta to: Hobart (stolica Tasmanii), Launceston, Devonport, Burnie oraz Deloraine.

Na dwutygodniowe wakacje na Tasmanii wybraliśmy się w kwietniu 2005 roku. Z Adelajdy przejechaliśmy samochodem do Melbourne (ok 900 km) gdzie wjechaliśmy na pokład wielkiego promu Spirit of Tasmania II. Podróż promem trwała calą noc. Na promie były restauracje, bary, sklepy, kino i dużo miejsca na różnych pokładach.

Płynęliśmy po wzburzonym morzu i promem nieźle bujało. Wielu pasażerów chorowało na chorobę morską. My, na szczęście, czuliśmy się dobrze i udało nam się nawet trochę przespać.

Nad ranem wpłynęliśmy do Devonport, który swoim klimatem i wyglądem, przypomina Europę. Rośnie tam dużo europejskich drzew, które w kwietniu (jesień) mieniły się pięknymi barwami.

W ponocnej części wyspy odwiedziliśmy okolice Burnie, Launceston (gdzie zatrzymaliśmy się na kilka dni), Deloraine, George Town, Legerwood i St Helens z najważniejszymi atrakcjami oraz przepiękne, dzikie góry Parku Narodowego Cradle Mountain-Lake St Clair.

Park ten położony jest 165 km na północny zachód od Hobart. Najbardziej charakterystycznymi elementami parku są: szczyt Cradle Mountain (1 545 m n.p.m.) oraz jezioro St Clair. Park wchodzi w skład obszaru światowego dziedzictwa Tasmanian Wilderness i na jego terenie rośnie wiele endemicznych, czyli występujących jedynie tam, gatunków roślin. Od 40 do 55% udokumentowanych roślin alpejskich rosnących na terenie parku ma charakter endemiczny. Ponadto 68% lasów tropikalnych na Tasmanii w strefie alpejskiej występuje w parku Cradle Mountain-Lake St Clair.

Niektóre z zwierząt żyjących na terenie parku to walabia Bennetta, dasyurus, kloczatki, dziobaki, wombaty i kruki.