Mam kilka uwag dla podrozujacych wlasnym samochodem.Po pierwsze:wybor odpowiedniej ruty.
My z Niemiec mamy dwie alternatywy;przez lub poza Szwajcaria.Przez Szwajcarie trasa jest troche
krotsza,ale trzeba placic roczna Vignete(ca.30.-Euro),jest paliwo znacznie tansze jak we Francji.
Autostrada na Bern i Geneve jest rowniez bardziej obciazona jak autostrada we Francji;w Szwajca-
rii sa rowniez b.wysokie kary za przekroczenie dozwolonej predkosci.Planowanie podrozy polega
rowniez na tym by Lyon i Barcelone mozliwie przejezdzac w nocy lub najpozniej nad ranem ale do
tego trzeba miec "konskie zdrowie",gdyz trasa w moim przypadku jest conajmniej 1500 km dluga.
Oczywiscie mozliwosc noclegu jest rowniez jest rozwiazaniem.O budowanej drodze krajowej z Ta-
rragony do Valencji juz gdzies pisalem,jest to wygoda i nie trzeba placic za AP(Autopista),a standart
drogi nie jest znaczaco gorszy od AP-sty.Nie znam przepisow odnosnie bagazy przy przelocie samo-
lotem,ale do mocniejszego,pewnego i dobrze ubezpieczonego sam.(koniecznie ADAC-podobne ubezpie-
czenie plus ubezpieczenie zdrowotne na zagranice)mozna wiecej zabrac.Ostatni moj lot samolotem
byl w marcu 1976 roku.Przecietnie moje"komunikacyjne" koszty w jedna strone wynosily w maju ub.
roku 220-240.-Euro.

Objazdowka samochodem to wspaniala sprawa, jeszcze mam w pamieci taka po Norwegii. Takie rozwiazanie jest zawsze bardzo dobre.

Jazdę samochodem przedkładam nad każdy inny sposób podróżowania. Zapewnia swobodę zatrzymania się gdzie masz ochotę, zwiedzenia czegoś dlatego, że po drodze nam się spodobało. Pozwala na dowolne tempo podróży. A w sytuacji krytycznej może służyć do spania. Byłam małym fiatem pod Hannoverem(zepsuł się a niemieccy mechanicy nie umieli go naprawić wrócił na pace od Ducato ). Polonezem przejechaliśmy z Polski do Włoch na wysokość Neapolu  potem wybrzeżem Francji do Hiszpanii aż pod granicę z Portugalią powrót przez Francję(prawie spod Dunkierki) i Niemcy. 20 letnią beemką zjechaliśmy całą Wielką Brytanie. Kolejna wyprawa polonezem(ciut nowszym i na gaz) i znów Włochy(Pizza), Francja(lazurowe wybrzeże i ocean atlantycki koło Bordeaux), powrót przez Szwajcarię i Niemcy.  No i w zeszłym roku cała Szwecja też poldkiem.  Teraz marzy mi się wyprawa gdzieś poza Europę i też będę się zastanawiać nad samochodem(zawsze coś da się gdzieś kupić potem sprzedać albo nawet oddać na złom ew będę się zastanawiać na frachtem morskim ale to jak uda się odszykować  autko które planuje). Spróbujcie, warto - naprawdę ta forma podróżowania jest super. Ewentualne problemy z autem są do przeżycia no i  jak coś to robi się z tego niezapomniana przygoda -  wszystko zależy od punktu widzenia i nastawienia.

Do zobaczenia gdzieś na trasie

Agata, zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości....
Tygryska, z tymi podróżami  autem to jest i na tak...i na nie.... Ja zjeździłam kawałek Europy jak dzieci były małe, faktycznie o tyle wygodnie, że można się zatrzymać gdzie się chce, itp..., ale tak jak napisała Agata: trzeba mieć furę urlopu! Kiedyś brałam cały miesiąc- teraz niestety tylko 2 tygodnie ciurkiem! Za mało czasu na wielką włóczęgę autem!
Poza tym do dalekich południowych krańców Europy znacznie wygodniej lata się samolotem!
Obecnie ( moim zdaniem) autem można sobie robić fajne wypady gdzieś blisko (Polska, Czechy, Niemcy, Austria....), a jak chcemy poobcować ze słonkiem i kulturą np. w hiszpańskiej  Andaluzji, Turcji, Portugalii czy nawet Grecji- to szkoda urlopu na dojazd!

Też należę do osób, które preferują podróż własnym pojazdem, dokąd tylko da się dojechać...
W Hiszbanii byliśmy (z mężem) 2x (pierwszy raz Maluchem!);
Na początek wybraliśmy południe: od Barcelony wybrzeżem po Gibraltar, powrót środkiem (z Toledo i Madrytem na czele); na drugi wyjazd obraliśmy północ: od San Sebastian po Santiago de Compostella, z różnymi ciekawostkami po drodze, a powrót bardziej północnym-środkiem: Salamanka - Burgos.
Nigdy nie mieliśmy problemów technicznych (kwestia uprzednich przeglądów, przygotowania auta, choć przy współczesnych autach jest to znacznie łatwiejsze, nie wymaga specjalnych zabiegów!). A po drodze można tak dopasować trasę, żeby tereny "sobie znajome" przejechać szybciej, autostradą, a nie znane... penetrować wolniej i dokładniej... WARTO!!!

Majkers co bedzie za rok tego nie wie nikt,ale z racji tego za tez sie wbieram w sierpniu przyszlego roku ,mam wstepne wyliczenia,nie do Giblartaru,ale jakies 500 km blizej ,ale mniej wiecej wyglada to tak ze auto osobowe okolo  3-3,5 tys przy spalaniu okolo 6l/100km i paliwie 6 pln/litr,jazda autostradami.my wybieramy sie busem koszt okolo 6 tys (razem z wypozyczeniem busa),na 8 osob nie wyglada to juz tak zle

zawsze najdrozsze paliwo na trasie do Hiszpanii bylo we Francji i nic sie niestety pod tym wzgledem nie zmienilo,znowu zapowiada sie tankowanie pod koniec Niemiec na full,potem ile tylko potrzeba we Francji i na maksa w Hiszpanii-cena jak u nas