no mozna sie uczyc własnie podczas podróży,rozmawiając z ludzmi;)
nawet jak jestem na wycieczce zorganizowanej to i tak zawsze jakichs obcokrajowców poznaję, chociażby wieczorem w hotelu (a raczej w barze hotelowym;))

jasne,są bardzo podobne:) ja przed wyjazdem do Brazylii kupilam sobie książeczkę 'podstawy portugalskiego', nauczylam sie doslownie kilku podstawowych słów i juz będąc w Brazylii jakoś sie dogadywałam z ludzmi. Jak nie wiedzialam jak cos jets po portugalsku to poprostu przerabialam hiszpanski;)

Ja tam samotnym dziewczynom polecam Tunezję))))))paradise

Chciałby i to bardzo....ale w życiu nie zawsze ma się to czego się chce...Dlatego singiel stara się dopasować do tej smutnej sytuacji - sory, jeśli się któryś singiel pod tym nie podpisuje....

miałem"przyjemność"podrózować jako singiel wobec niechęci podrózy drugiej osoby i powiem że czułem się ...dziwnie ze świadomością że jakaś część mnie została w domu...
ma to swoje dobre (koszty) i złe strony (samotność i tęsknota).dziwnie się czuje człowiek kiedy dostaje exclusiw pokój z wielkim łożem małżeńskim w którym musi spać sam...i wieczorem kiedy znajomi rozchodzą się do swoich pokoi nie ma z kim pogadać...
osobiśćie staram się jednak zabierać w podróż całą rodzinę

ja również mam pewne "doświadczenia" w tej materii, co oznacza, że nie zawsze wszystkie moje podróże odbywały się w towarzystwie mojej drugiej połówki:(
Czasami są to miejsca, które nie trafiają w gusta naszej dwójki w taki sam sposób, a czasami forma podrózy jest nieodpowiednia dla jednego z nas (np. autokar, którym ja bez problemu mogę jeździć, a mój mąż  wręcz nie cierpi jazdy autokarem - i to nie z powodów choroby lokomocyjnej, tylko uważa, że to i niewygoda i strata czasu tłuc sie ponad 20 godzin......, no i boli kręgosłup!)
Zresztą  czasami chodzi  o różne gusta turystyczne, i inne apetyty podróżnicze..., ale nie ograniczamy się w żaden sposób!
Jeśli któres ma ochotę gdzieś jechać, a drugie nie... to realizujemy nasze marzenia bez presji na to drugie!
Ja nie wyobrażam sobie np. lecieć gdzieś tylko na mecz piłkarski i z powrotem do domu....., albo siedzieć z kijem tydzień na Mazurach i oddawać się w jakichś szuwarach wyłącznie  wędkowaniu! ) a mój mąż nie wyobraza sobie zwiedzać 50 kościołów na wycieczce!
Dlatego, choć często jeździmy gdzieś razem, to zdarzają nam się takie wypady z kimś innym z rodziny.
Ja- na niektóre wycieczki jeżdżę po prostu albo z jakąś koleżanką, albo z bratową, a czasem któryś z synów dał się namówić jak byli młodsi!
I nikt nie ma o nic pretensji! I wszyscy są "zrealizowani" i  szczęśliwi! )
Natomiast czysto "pojedyńczych wyjazdów" jak dotąd jeszcze nie miałam, ale zdarza mi się gdzieś na jakimś wspólnym  wyjeździe wykupić tylko dla siebie jakąś wycieczkę fakultatywną, bo mąż akurat nie jest tym czymś zainteresowany, woli  w tym czasie np. basen, plaże albo jakieś quady czy paralotnie, za którymi znowu  ja nie przepadam!
I jakos tak sie uzupełniamy i jest fajnie! każdy ma co lubi:))

Ostatnio edytowany przez piea (2012-05-18 19:39:29)

Piea ,to wlasnie juz po wychowaniu wspolnie dzieci, towarzyszenie im i wszystko ukladanie pod ich kontem powoli sie konczy ,dzieci zaczynaja ukladac sobie wlasne zycie .My za to mamy nareszcze czas na realizowanie wlasnych zainteresowan.Obojetnie czy sa to wspolne hobbi czy osobne ,nareszczie  mozna sie spelnic. Trzeba to wykozystac,dopuki nie ma wnokow,bo wtedy my kobiety mamy dodatkowe zajecie. Co do zwiedzania to moja polowka byla bardzo nieszczesliwa ,kiedy w Waszyngtonie "musial ",ze mna chodzic po muzeum sztuki i malarstwa Museum of Art,bo ja chcialam oczywiscie wszystko obejsc,zeby czegos nie przeoczyc.