Neapol - co warto zwiedzić?

Odwiedzającym Neapol niemal od razu rzuca się w oczy Castel Nuovo, rezydencja królewska, wybudowana przez rodzinę Andegawenów, po przeniesieniu stoicy Królestwa Neapolu z Palermo do Neapolu. Wejście do pałacu prowadzi przez łuk tryumfalny, zbudowany na cześć wjazdu Alfonsa V Wspaniałego, z dynastii Aragońskiej, do Neapolu. Obecnie znajduje się w nim muzeum miejskie, do zobaczenia są między innymi apartamenty królewskie, zbrojownia, Kaplica Palatyńska, więzienia i tak zwana Salę Baronów - miejsce, gdzie została aresztowana grupa baronów planujących zamach na króla Ferdynanda I.

W sąsiedztwie Castel nuovo znajduje się Piazza del Plebiscito, jeden z symboli miasta, miejsce imprez kulturalnych i muzycznych. Najważniejszą budowlą znajdującą się przy placu jest Palazzo Reale (pałac królewski), który od XVII wieku pełnił funkcję głównej rezydencji królów Neapolu. W pałacu zwiedzić można między innymi kaplicę i apartamenty królewskie. Na przeciwległym końcu placu wznosi się kościół San Francesco di Paola, wzorowany na rzymskim Panteonie.

Do Pałacu Królewskiego, od strony via San Carlo, przylega Teatro San Carlo, klejnot Neapolu, jeden z największych teatrów operowych w Europie. Wybudowano go na polecenie Karola III Burbona, pierwszego przedstawiciela tej dynastii zasiadającego na tronie neapolitańskim. Swoją działalność Teatro san Carlo rozpoczął w 1737 roku, dziesięć lat wcześniej niż mediolańska La Scala. Lata jego świetności przypadły na czas rozwoju opera buffa (opera komediowa), czyli koniec XVIII wieku. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na lożę królewską oraz fresk zdobiący sklepienie.

Naprzeciwko teatru znajduje się Galeria Umberta I, ogromna budowla mieszcząca obecnie kawiarnie, sklepy i siedziby różnych firm. Zbudowano ją w stylu neorenesansowym, przykrywa ją charakterystyczna, długa, szklana kopuła z żelaznymi żebrami. Po przejściu na wprost przez galerię znajdziemy się na Piazza del Plebiscito.

Miejscem, które przyciąga do Neapolu setki turystów jest Katedra św. Januarego (Duomo di San Gennaro), zwana w skrócie Duomo. Przechowywane są w niej relikwie św. Januarego, patrona Neapolu: czaszka oraz ampułka z jego zakrzepłą krwią. Dwa razy do roku, we wrześniu i w maju, odbywa się „cud krwi świętego Januarego” - zakrzepła krew, na oczach zgromadzonych w świątyni wiernych, staje się płynna. Jeżeli tak się nie stanie to, według tradycji, na miasto spadnie nieszczęście. Katedra została pierwotnie zbudowana w stylu gotyckim, a potem była wielokrotnie przerabiana. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na drewniany strop, freski w Kaplicy św. Januarego oraz kaplicę Santa Restituta, część wczesnochrześcijańskiej bazyliki, ufundowanej przez cesarza Konstantyna. W jej podziemiach znajdują się pozostałości kilku budowli antycznych.

Ciekawym elementem w krajobrazie Neapolu jest Castel dell’ Ovo (Zamek Jajeczny), wzniesiony na małej wysepce, połączonej ze stałym lądem groblą. Już w czasach rzymskich znajdowała się tutaj willa Lukullusa, następnie wybudowano na tym miejscu klasztor, a w końcu twierdzę. Według legendy nazwa zamku pochodzi od jaja, umieszczonego przez Wergiliusza w fundamentach, aby zapewnić budowli dodatkowe wzmocnienie.

Miłośnicy starożytności koniecznie muszą wybrać się do Muzeum Archeologicznego, zlokalizowanego przy Piazza Muzeo Nazionale. Zawiera ono imponującą kolekcję dzieł sztuki starożytnej, w tym wiele znalezisk z Pompei, Herkulanum i Stabii. W salach muzeum oglądać można rzeźby, mozaiki, obrazy, wyroby ze złota i kości słoniowej, papirusy, sekcję mechaniki i technologii antycznej oraz zrekonstruowaną świątynię Izydy.

Bardzo ciekawe muzeum znajduje się także w pałacu Capodimonte, trochę poza centrum miasta. Pałac zbudowano na polecenie króla Karola III Burbona, który potrzebował miejsca na kolekcję dzieł sztuki odziedziczoną po matce, Elżbiecie Farnese. Z czasem przeniesiono tam również broń z królewskiej zbrojowni, kolekcję porcelany, arrasów, rysunków i druków. Najważniejszą częścią muzeum jest jednak Pinakoteka Narodowa z obrazami Boticellego, Tycjana, Breughela i Goyi.

Na wzgórzu Vomero znajdują się dwa ciekawe obiekty. Pierwszym jest Certosa di san Martino, kompleks klasztorny Kartuzów, w stylu barokowym. Obecnie, oprócz kościoła można tam zwiedzić muzeum historyczne pokazujące między innymi pamiątki po Kartuzach, kolekcję porcelany, modele łodzi i okrętów, obrazy i zbiór szopek neapolitańskich. Szopka należy do najbardziej znanych elementów neapolitańskiej sztuki ludowej. Tradycyjna szopka wykonywana jest z naturalnych materiałów: drewna, mcu i kory. Oprócz Świętej Rodziny, aniołów, pasterzy i Trzech Króli umieszcza się w niej postacie zwykłych ludzi wykonujących swoje codzienne czynności, a we współczesnych wersjach również znane postacie ze świata polityki, kultury i rozrywki. Drugim charakterystycznym obiektem wzgórza Vomero jest Castel Sant’ Elmo, średniowieczna forteca przekształcona w muzeum. Na górę można dostać się kolejką (funicolare di montesanto).

Atrakcją Neapolu są katakumby: San Gennaro i San Gaudioso. Pierwsze zlokalizowane są w Basilica di Buon Consiglio, niedaleko Capodimonte, drugie pod kościołem santa Maria della Sanita. Mniej znane są podziemia miasta: stare piwnice, tunele i kanały, udostępnione do zwiedzania z przewodnikiem.

Będąc w Neapolu nie można nie wybrać się na górującego nad miastem Wezuwiusza. Mało kto zdaje sobie sprawę, że jest to wulkan czynny. Ostatnia erupcja miała co prawda miejsce w 1944 roku, ale uśpiony wulkan może odezwać się ponownie. Drogę na szczyt można pokonać pieszo lub częściowo autobusem, częściowo piechotą.

Kolejna niemal obowiązkowa jest wycieczka do wykopalisk archeologicznych w Pompejach i Herkulanum. Koniecznie trzeba również zobaczyć wyspę Capri ze słynną Lazurową Grotą oraz Ischię, której atrakcją są gorące źródła. Spragnieni słońca i plażowego lenistwa powinni wybrać się na Półwysep Sorrento lub Wybrzeże Amalfi.